Δύο έτη και πλέον μετά την έναρξη της πανδημίας Covid και την εξάπλωση της σε όλο τον κόσμο οι γνώσεις της παγκόσμιας ιατρικής κοινότητας πλέον αλλά και του κάθε ιατρού πάνω στη νόσο έχουν αυξηθεί σημαντικά, βοηθώντας στην παροχή μεγαλύτερης και πιο ποιοτικής αντιμετώπισής της. Θεμέλια λίθος βέβαια στην πρόληψη της σοβαρής νόσου και της εξάπλωσης της πανδημίας αποτέλεσε και συνεχίζει να αποτελεί ο εμβολιασμός, ο οποίος έχει αποδείξει πέραν πάσης επιστημονικής αμφιβολίας οτι και ασφαλής αλλά και αποτελεσματικός είναι στην πρόληψη της βαριάς νόσησης και του θανάτου.

     Ειδικότερα στα καρδιαγγειακά συμβάματα που επιπλέκουν συχνά τη νόσο έχει παρατηρηθεί υψηλό ποσοστό καρδιακών επιπλοκών αλλά και επιπλοκών θρομβοεμβολικών επεισοδίων αρτηριακής και φλεβικής εντόπισης. Παθήσεις όπως η πνευμονική εμβολή και η εν τω βάθει φλέβική θρόμβωση συχνά επιπλέκουν τη νόσο τόσο σε νοσηλευόμενους όσο και σε ασθενείς που βρίσκονται σε κατ οίκον παρακολούθηση. Επιπλέον συχνά είναι και τα περιστατικά ισχαιμίας του μυοκαρδίου, μυοκαρδίτιδας, περικαρδίτιδας αλλά και ισχαιμίας των κάτω άκρων. Παθογενετικά πρόκειται για βλάβες του ενδοθηλίου των αγγείων των οργάνων - στόχων ανοσολογικής κατά βάση αρχής. 

     Εν κατακλείδει για την πρόασπιση της υγείας όλων απαιτείται μια σειρά πραγμάτων που γενικά είναι γνωστά αλλά συχνά κάποια τουλάχιστον από αυτά παραλείπονται. Εμβολιασμός, τήρηση των μέτρων αυτοπροστασίας, ατομική υγιεινή, πολλά και συχνά τεστ, αυξημένη επαγρύπνηση, έγκαιρη διάγνωση σε περίπτωση νόσησης και επικοινωνία με τον οικογενειακό ιατρό. Επιπλέον όμως η διατήρηση της σωματικής υγείας και ευεξίας, η διατήρηση του βέλτιστου σωματικού βάρους, η άσκηση, η ρύθμιση και τροποποίηση των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου και η έγκαιρη διάγνωση των παθήσεων αυτών είναι σημαντικές τόσο για την τρέχουσα υγειονομική συγκυρία αλλά και γενικά.